8 EERSTE BEDRIJF, EERSTE TOONEEL
dat 't de vent van de wasch was — anders was 'k gauwer na
beneje gekomme Enne voor de krant wille ze ook wel is
voor niks belle____
Bettina (een ouderwetsehe stroeve dame. Zij kijkt achter~ doehtig rond):
Is me nicht al na't spoor?
Annemie:
Nee, juffrouw____
Bettina:
Mèvrouw, asjeblief____
Annemie:
— Juffrouw, mevrouw, mijn is 't gelijk —
Bettina:
Mij niet. (een stilte) Waar is me nicht?
Annemie (naar de glazen deuren wijzend):
Daar____
Bettina (verbaasd):
In de slaapkamer?
Annemie:
Ja, ze was wat moe, ze is 'n kertiertje gaan legge. Om half zes precies, mot 'k 'r wekke (naar de klok op het bureau kijkend) Enne’t is pas kwart over vijve____
Bettina:
Dat begrijp ’k niet.
Annemie:
Da's toch anders zoo moeilijk niet te begrijpe. Ze is niet goed in orde de hééle week is ze zoo al geweest — van af dat ze de brief van meneer heit gekrege____
Bettina:
Als jij over je mevrouw spreekt, meisje, dan moet je niet telkens van ze praten, dat zijn we in onze familie niet gewend.
Annemie:
Zoo. Enne ik ben niet gewend van 'n ander as van me eige mensche standjes te krijg e.
Bettina:
Jij zou bij mij niet moeten dienen, meisje.
Annemie:
Hoe is ’t gosmogelijk da-we zoo allebei 't zelfde denke. Nou ?