De meid

58 TWEEDE BEDRIJF, VIJFTIENDE TOONEEL

heden. Stans had ze 'r gisteravond gegeven, tante, zonder ’r bij na te denken, 't Is alweer in orde. Ze mag ze straks weer netjes uittrekken____

Bettina:

Dat begrijp 'k niet. Heb jij gisteravond.... En dat na die schan-delijk-brutale bui.... Dat is te sterk!

Stans:

U zou niet meer over kleinigheidjes vallen, tante! ’k Was gister-avond zóó geagiteerd, om Cor an 't station af te halen, da'kja moet gezegd hebben, zonder te hooren wat ze vroeg —

Bettina:

.... 'k Wil 'r nou niet op doorgaan, Stans — zoo als 'k binnenkom — maar heusch die meid móét jullie deur uit. ’k Geloof zonder overdrijving, dat ze alles 't huis uitdraagt. Wat had ze in dat groote pak?

Cor:

Dat zal 'r hond zijn geweest.

Bettina:

Is die dan dood?

Stans:

Ja, tante.

Bettina:

Had 'k gelijk, Cor, toen 'k dat beest 'n monster vond? Als je dan toch 'n hond wil houen, koop 'r dan een die je tóónen kan....

Cor (glimlachend):

Wij houen geen hond, 't Was 'n sympathie van Mie_____

Bettina (tot Stans):

En je zei dat-ie van jóu was?

Stans (glimlachend):

Heb ik dat gezegd?

Bettina:

Ja zeker, je zei nog____

Stans:

.... Dat kan niet, tante. Da's 'n misverstand,

Cor:

Wéér 'n misverstand? Wat is dat zonderling, Stans...