24 EERSTE BEDRIJF, ZESDE TOONEEL
Stans:
Je ben toch jarig?
Annemie:
Nou, as ’t voor me jaardag is, zal 'k 't voor één keer nog is door de vingers zien.
Stans (haar de handen drukkend hartstochtelijk):
Doe’r'n eed op— Zweer nog is____
Annemie:
Nou! Nou! Je drukt me ring in me vingers! Ben je gek om iemand zoo’n zeer te doen? ’k Heb al tienmaal gezwore. Ellef is 't gekkenommer.
Stans:
Steek nog ééns, nog ééns je vingers op____
Annemie:
Daar dan!____
Stans:
Zweer dat je niémand, niemand 'n woord zal zeggen.
Annemie:
Nommero ellef! Da- 'k niemand ’n woord zal zegge____
Stans (driftig):
....Me man niet!____
Annemie:
Dat hoef'k ’r niet bij te zwere As'k niemand zeg, is je
man d'r inbegrepe!
Stans (driftig):
.... Dus je zwéért ?
Annemie (verveeld):
Ik zweer! En mörrege weer eed nommero twaalef!
Stans:
Nee, nóu ben ’k gerust Nou ga ik na’t station ’k Heb
haast geen moed 'k Wou dat’k’m misliep____
Annemie:
Hoe ken me zoo in de piepzak zitte? 't Is werachentig waar:
jouw geweten moste ze onder'n stolpie zette Draag je die
toffels nog? Kijk de mijne is — de teene steke’r door.
Stans (haar hoed opzettend):
Neem ze maar —' ’k zal wel ’n paar nieuwe....