De meid

EERSTE BEDRIJF, ZEVENDE TOONEEL    25

Annemie:

En de bloes die je gisteren an had, mag ’k die an me nicht geve, me achternicht, die op visite komt?

Stans (aarzelend):

Da’s goed.

Annemie:

En jullie komme zéker niet te vroeg thuis *— voor me jaarsvisite? Stans (dof):

.... In de eerste twee uur zeker niet.... ’k Geloof niet da 'k 't tot 't station breng.

Annemie:

Ach, ach, wat zal jij as je 'n daggie ouwer ben, om je malligheid van vandaag lache... Wel de groete an meneer! (laat Stans uit).

Stans:

Tot van avond ï Annemie:

Tot van avond! (kijkt haar na, roept) Leit de krant niet

benejen in 't portaal?Toe reik’m effe an! Wil je? Dank-ie wel.... (zij trekt de lamp wat neer, schenkt zich nog een glas in, maakt 't zich makkelijk in een stoel, verknuffelt zich in lezing. De schel

gaat over. Vlug staat ze op, kijkt door’t venster) Ja? Ja?____

Jessis vent, wat kom jij altijd op ’n ongelegen uur? Wat zeg-ie? Ja, met die pruim in je mond versta 'k niks — Stil maar! (den sleutel in haar zakdoek knoopend). — Van ondereï *— Daar komt de sleutel? (neemt de krant weer op) ....Ja? Binne!

ZEVENDE TOONEEL

ANNEMIE, DE WASCHBAAS.

Waschbaas:

Goeien avond. — Asjeblief.

Annemie:

Zet maar op n stoel. Is't hemd van de vorige keer'r bij? Waschbaas:

Wat hemd van de vorige keer?

Annemie:

Dat'r te weinig was! Zeg, doe niet zoo onnoozel — ’k hei 'r drie meegegeven en je hei d’r twee thuisgebracht.