EERSTE BEDRIJF, VIERDE TOONEEL 17
Bettina (uit de hoogte):
Nee, we zullen wel bellen.
Annemie (valseh):
We wè wè zal niks (bij de deur) Je mot je maar
goed late opstoke! (slaat nijdig de deur achter zich dicht).
Bettina:
Liever dee 'k zelf de trappen en 't portaal, dan dat 'k zoo iets 'n minuut duldde. Weet je hoe 'k 'r daarnet, toen 'k binnenkwam, aan heb getroffen? Scill (luistert, staat vlug op, loopt op de tee~ nen naar de deur).
Stans (angstig):
Niét doen, tante 1 Niét doen, tante!
Bettina (opent snel de deur — Annemie struikelt binnen:
Nou hebben we je 'nsmooi gesnapt, nare, gluperige meid...
Annemie (in ruzietoon):
Heb jij mijn gesnapt? Met wat? Ben je gek. menschl Me snappe as'k binne kom! Laat jij die zoo maar d’r gang gaan?____
Stans (sussend):
Hou je mond, Mie! Hou asjeblief je mond____
Annemie;
Me mond houe! Nog niet voor tien! Die snapt me! Da’s om over te vertelle! 'n Mooie dame die an de deur komt kijke, of'r geluisterd wordt, 'k Laat me achter me rug bekladde!
Bettina:
Achter je rug, impertinente feeks Je mag 'r wel bij zijn, je
mag 't wel hooren dat 'k aan je mevrouw vertel, hoe jij hier wijn zit te drinken____
Annemie:
Wel jessis, wat schrik 'k me daarvan! Mocht 'k wijn drinke, a of nee?
Stans (aarzelend):
Dat mócht ze, tante. Toe, ga nou heen____
Bettina:
En 'n ommelet met 'n half ons suiker r over?
Stans (aarzelend):
Daar wist 'k niet van.
Dc Meid 2