Ora et labora

91

Akke. ’t Afscheure — ’k Wou ’t daalijk van de deur hale — maar ....

Watze (verschrikt). Is — is — is de boel an-geslage ?

Akke. Hèi-je dan nie ’t pepier op de deur gezien ?

Watze (staat aarzelend op, gaat naar buiten, leest het biljet).

Douwe (nijdig). Jouw mond hangt jou in de slinger! Langtong!

Akke. Zeg, stik nou — ’t is ’n geheim as ze ’t anplakke!

Douwe. Ze moste jóu anplakke, kleskous!

Akke (vinnig). Mijn anplakke! Mijn...

Watze (keert terug_} loopt woest heen en iveer. Akke angstig af). Angeslage! Angeslage! (razend) Die .... die ....

Douwe. La-je hoofd maar nie hange — d’r komt uitkomst — ’k ken je nie zegge ....

Watze. Leuter nie an me kop! (dreigend de vuist ballend) ’k Doe ’m ’n moord! (hartstochtelijk) Nou loop ’k met ’t mes in me rug! De schobbejak! De schoelje! In de winter — in de winter uit de hut gezet — exxekuusie! — exxekuusiet