Ora et labora

67

en vijftig an Hiddes geef, binne ze uit de nood . . .

Douwe. (schaterlachend) Hij driehonderd gulde! Hahaha ! Die wil met twee lepele vrete! Leen me ^n gnlde ! Hahaha !

Eelke. Lees dan!

Douwe. (hardop lezend) „Twee en driehonderd gulde handgeld — Zij die dienst wille neme voor Indië” ... Wou jij — téékene voor de Oost? (Eelke knikt) Ach kerel ’t scheelt je hier!’k Verzoop me nog net zoo lief!

Eelke. Met driehonderd gulde binne ze allemaal geholpe. ..

Douwe. (driftig) Zes jaar teekene om te ver-rekke ...

Eelke. Stil! (Van de schuit klinkt zacht de Dankzang na het eten: „O Heer wij danken U van harte, voor nooddruft en voor overvloed F¹ Douwe gebaart te spreken — Eelke wenkt hem stil te zijn) Dat zinge ze in ’t roefie ... De dank na ’t eten {de gezongen woorden herhalend) „O Heer! wij danke U van harte, voor nooddruft en voor overvloed! Daar menig mensch eet brood der smarte, Hebt Gij ons mild en wel gevoed... Maar alles doe wat gij gebiedt” (driftig) ’k Ga mie mee na Duitschland! Om de dood nie!...