Ora et labora

68

Douwe. Eer ik me boddie voor driehonderd gulde verkocht!

Eelke. Me zaligheid ’r bij as ’t mot... Cente hebbe ze niet. Werk hebbe ze niet. Je mag blij zijn dat ze voor je lichaam wat bieje. ... {eert stilte) Jammer dat j ij nie meedoet. We binne altijd samen in de vene geweest.

Douwe. Al zou ’k wille — maar ’k wil nie — dan zou ’k nie kenne — ’n poot, waarin ’n bunsing gebete heit neme ze nie.

Eeke. Nee — die neme ze nie.

Douwe. En morrege denk-ie zelf anders. Da’s ’n misdaad ...

Eelke. As ze me nie afkeure, doe ’k ’r ’n eed op. ’k Laat ’r geen gras over groeie.

Douwe. Afkeure zelle ze je niet — ’n ei met ’n dubbele dooier as jij neme ze graag — maar je doet ’t nie — je doet ’t nie! — {de krant kwaadaardig verfrommelend) Hoe kom ’k an dat ongeluks-pepier!

Eelke {de prop oprapend) .. .Nee, ’k hei ’t nog noodig.