Ora et labora

43

VIERDE TOONEEL.

De vorig en, Tjerk.

Tjerk. Is je vader thuis ?

Eelke. Nee. Wat mot jij ? — ’k Dacht dat jij lang begrave lee, man ....

Tjerk. As ze mijn begrave kom jij d’r naast.

Douwe. Dan laat-ie je ommers geen rust in je kist, Tjerk. Hahaha, die vloekt zich!

Tjerk, ’k Wou dat je wijzer was — Hier binne de pepiere — de zaak is glad uitgeweze .... Nou vraag ’k voor ’t laast fatsoendelijk of we accoord kenne make, anders leit de deurwaarder beslag.

Eelke. Nou — dan gane we d’r uit!

Tjerk. Da’s maklijk gezeid — ik wil jullie ongeluk nie.

Eelke. Jij wil ons ongeluk nie ? Jij die stinkt van de cente ! En werom bin jij dan begonne?

Tjerk. Ik bin nie begonne. Dat weet je wel beter. Niemand heit ^;m gezeid an mijn pale te komme. En geen nacht gaat ’r voorbij of d’r worde plagge gestoke.... Ik ken ’t nie helpe dat Watze achteruit is gegaan, dat ’t paard lendevuur heit gekrege en de laaste koe is ge-