Ora et labora

38

TWEEDE TOON E EL.

Sjoukje, Sytske, Eelke.

Sytske (gaat de hut binnen, smijt een turf in den pot, licht een bedsteegordijntje op).... Slaap-ie_y moeke ?

Sjoukje. Nee, ikke slaap nie — ikke hei ’t koud.

Sytske. Ik ook.

Sjoukje. Enne — enne ’t stroo is zoo nat ge worde .. Wil jij de zakke — de zakke is instoppe an ’t voetenend — me voete binne gloof ’k, bevrore.

Sytske (trekt ouwe gonjezakken uit de bedstee_t slaat ze uit, dekt V al pratend dicht). . . . Dat zelle we hebbe. Nou zóó nat is ’t stroo nie. Dat verbeel je je maar. Lekker, hè ?

Sjoukje. Maar die tocht door de rete. . .. Hou je hand ’r is bij....

Sytske. Sjonges, sjonges da’s waar — bij ons op de schuit is alles potdicht. Motje geen drinke ?

Sjoukje. Néé- éé ....

Sytske. Je maak je toch nie bang ?

Sjoukje. Bang ? De dood is niks — maar tót de dood komme is wat — ’k Mag lijje dat Froukje gauw naast me kruipt — dan — dan voel ’k