Ora et labora

39

de tocht zoo nie.... Ja, laat ’t gordijn maar zakke — ’k hei niks noodig ....

Eelke (met schaatsen in de hand).... Bin jij alleen hier ?

Sytske {stuursch). As jij nie meetelt ja !

Eelke. ’k Hei doorgejekkerd omda’k je hebbe mot....

Sytske. Sjonges — jij zweet ’r van ! ’t Zei wat weze — Hoor je, moeke, hij mot me (hij wenkt haar mee naar buiten te gaan) Nee — ’k zit best. (Hij smijt z’n schaatsen driftig tegen den grond_; kijkt haar dreigend aan, wenkt nog eens) Kijk hem ! Wat mot je van me ? ’t Is om te lache! An elleke vinger tien as jij. Hard tegen hard zeit de duvel.

Eelke {gaat plomp aan tafel zitten). ... Jij bin ’n.... En as ’k niè na Duitschland ga ....

Sytske. Ga wèl na moffenland — ieder z’n smaak zei de mof en vrat vijge met mosterd!... .

Eelke (zacht). Kreng ! — Toe ga effen na buiten.

Sytske (haalt onverschillig de schouders op, gaat hem voor),... Nou! En wat mot jij?

Eelke. ’k Ken toch goddoome niet lulle as de ouwe ellek woord afluistert! — Duurt ’t nog lang zoo ?