12
Eelke. Praat niet van dood — je wordt hónderd!
Sjoukje. Dood is uit de nood, jongen. Ik—ikke ben de kindere tot last, ja — ja. — As ’t voor de wind gaat is elk ’n hardrijjer, zegge wij, maar genadebrood heit harde korste, zoo hard dat je tande pijn doen ....
ZESDE TOONEEL.
De vorigen, Sytske.
Sytske. Maaike, ik kom zout leene.
Eelke. Dag Sytske!
Sytske (in ’£ schemer stai'end). Ben jij ’tWatze?
Eelke {lachend). Néé — néé!
Sytske. Hoe kom jij hier!
Eelke. Door de deur. Maar jij....
Sytske. Ik — ook door de deur, hahaha!
Eelke. Met die hei-’k laatste kermis gehouen, Douwe. Weet je nog van de plof. Sytske? Hoe sla ’k flikkers? „’k Zei jou de hakke met boter gaan besmere — ’k hei d’r zoo lang al zin in jou gehad” ....
Sytske. „Toen ’k laast bij Krelis bij de gort. pot zat, toen ’k laast bij Krelis bij de gortpot zat!” .... Hahaha!.... l)
Y) Zie bijlage.
4