Ora et labora

11

VIJFDE TOONEEL.

Sjoukje, Eelke, Douwe.

Eelke (buiten), ’k Zie geen kip. Moeder is niet vroeg met licht. Nee — daar is de deur (treedt binnen) Goe-navend!

Sjoukje. Goe-navend — d’r is niemand ....

Eelke. Ik ben ’t, Eelt je — herken je me niet, moeke ?

Sjoukje. Eeltje? Ja zéker herken ’k je — dag jongen — dag jongen — nou da’s wèl bezoek — da’s wèl bezoek vandaag.

Eelke. Da’s Douwe, me vrind.

Sjoukje. O zoo. O zoo. Enne — enne hoe is ’t bij de weg Pik — ikke kom niemeer van me stoel af, jongen — nèe, ikke ben nie van me stoel af geweest in geen — in geen maande- De beene wille niemeer, jongen.

Douwe. Ach kom — je danst nog wel as ’t mot, moeke!

Sjoukje. DanseP Een en tachentig — as ouwe wijve danse stuift ’t, hèhèhèL...

Douwe. En anders bind je de schaatse maar onder.

Sjoukje. Nee — dan zou ’t weer omslaan — ’t loopt zoetjes af — de dood houdt geen almanak.