Ora et labora

110

modder van ’t graf an me zole .. . ’k Zou de doek voor de spiegel nou maar wegneme.

Maaike. Nee, mag niet! — Hè — hè — ’t is zonde om ’t zegge as je leedgoed gaat ete, maar ’k hei in geen tijje zoo rustig gezete ....

Watze (nijdig). D’r is van me homp kaas gevrete!

Maaike. Dan hèi-je ’t zelf gedaan! D’r was an geen van de hoekies ’n puntje af... .

Watze (ikwaadaardig). D’r staat ’n bek met tande in! ’k Wil ’n gaaf stuk!

Maaike (tot Froukje—lief). O dat heit diè gedaan! Ondeugende meid — ondeugend nest — ha-je nie kenne wachte? Kuil maar gauw om. Hè — God wat ’n uitkomst! Ach — as die stakker — die zóóveel ellende heit bijgewoond — ’t had kenne beleve.... Ja, neem maar ’n krentebolle, Froukje — en jij ook Sytze. — Je heit ’t verdiend met ’t waarneme van de bureplicht....

Watze. Kom Eeltje! — Je koffie staat klaar____

Douwe {opstaand). Wel verduiveld! (stoot het achterraampje open). Hiddes! Ga je vare, Hiddes?

Hiddes (op het schip). Ja jongen, gedag!

Douive. Bedankt voor ’t legies — Goeie reis! Gezondheid!