Intiem diner (serie Heijermans' Camera)

6

»Ja, ja,” knikte Hugo bedeesd, bang voor *n klank te veel of er naast...

„ ... Ze dacht zeker dat ’k ’r op m’n knieën zou soebatten om te blijven, omdat ze van ’t diner wist... De schrikkelijke minderwaardigheid van 't schepsel... Nou zit ik met m’n handen in m’n haar ...”

„Dat hoeft toch niet, kindje,” meende Hugo, en weer tastte z’n oogwit over ’t brillemontuur op 't verdrietig snuitje aan de tafel-overzij toe: „jouw ouwers en mijn moeder en Jaap en Mien zijn niet zoo onredelijk, om als ik..

„Hugo!” barstte Lies los: „irriteer me niet!... Waar is toch je hoofd, man? ... Moet alles wat in huis is bederven en alles wat ik besteld heb, teruggezonden worden?... Hoe kan je zoo weinig nadenken? En dan heb ik de meid noodig? ... ’k Weet alleen niet hoe te serveeren... En hoe ik met alles klaar kom!... Maar voor geen duizend gulden neem ik de wispelturige feeks terug...”

„Je heb volkomen gelijk/' sprak hij haar na — en ’n oogenblik later, toen-ie bij de deur afscheid nam en ze z'n das beter strikte, en z’n jas afborstelde, en ’m de veters van z’n bottines, die natuurlijk weer langs z’n voeten bungelden, beter liet instoppen en z’n manchetten dee omdraaien — als op ’n kind moest ze op ’r grooten jongen letten — ’n oogenblik later, met den deurknop in z’n hand, pakte hij haar en zij hem en was ’t leed-van-de-meid door de verliefdheid van twee menschen, die van mekaar hielden, goddelijk vergeten... Hij ging les geven op ’t gymnasium — zij, zingend, opgewekt, ruimde de ontbijttafel, waar Tilly anders ’n half uur voor noodig had, in ’n paar minuten af — en de badkamer maakte ze aan kant — en de slaapkamer werd geordend — en eer de klok twaalf had geslagen, was ze met alles zoover klaar dat ze aan de voorbereiding van ’t feestdiner kon beginnen... Flot wipte ze bij den kruidenier aan en bij cle bloemist voor de tafelversiering en bij den banketbakker voor ’n delicieuze nougat-taart met slagroom— ze mocht ook wel wat uitzoeken waar ze zélf van hield! — en bij de „Chocolaterie franqaise” voor diverse bonbons — en bij de Comestibles-zaak voor ’t beetje fruit dat ’r te krijgen was — vergeten had ze niets, want ze werkte bijna ziekelijk-methodisch met 't bibelot-zakboekje in de hand, *t boekje, waarin alle bestellingen gerangeerd en genoteerd