De moord in de trein

klucht werd vermakelijk — ’r begonnen kolommen voortreffelijke kopy in te zitten.

„U erkent dus in dat Dames-Toilet geweest te zijn?” „O, wel zeker....’⁵

„Zijn deze natte repen krantenpapier, uit ’t Predikbeurtenblad gesneden, daar door u achter gelaten?”

„En inderdaad... lachte de auteur. Maar Nathan Ma-rius Duporc, die ingewikkelder gevallen had meegemaakt, en nooit losliet voor-ie zekerheid had, hield voet bij stuk.

„Hoe komt u aan die honderd gulden in uw portefeuille?”

„Wat weerlicht, dat raakt u niet!”

„Goed zo! Ik hou meer van die toon van verontwaardiging, dan van uw quasi-sarcasme”, zei Duporc: „iemand met zulks reddeloze schoenen en zulke schunnige zakdoeken en toilet-ingrediënten, iemand, die wijnkaarten voor zolen gebruikt, loopt met geen groot bankpapier in z’n zak....

„Ik heb dat geld op fatsoenlijke wijze verdiend....”, zei de auteur kampjes.

„Heeft u die honderd gulden uit Amsterdam meegenomen?”

„Nee. 'k Heb ze voor ’n half uur van meneer Josephus Bok gekregen.”

„Merkwaardig!... . Heel merkwaardig! In de trein?”

„In de trein! Is dat zo interessant?”

„Buitengewoon En met welke bedoeling als ’k vragen mag?”

„Als voorschot op ’n tweede reclame-brochure voor de

All-Ris Jc-Assurantiemaatschappij ”

„Zomaar ineens?.... En, u had ’r niets anders voor te presteren?”

„’k Zal maar denken, dat u niet wijzer is”, antwoordde de auteur, z’n schouders ophalend.

„’k Heb meer van zulke inpertinenties van mensen, die me om de tuin proberen te leiden, gehoord”, zei de Inspecteur der Recherche: „kreeg u dat geld voor of na ’t trekken aan de noodrem?”

„ r Voor.... Weet u nou genoeg?”

„Waar stond u, toen u die honderd gulden kreeg?”

„In de gang van de slaapwagen....”

„En waar was u toen de trein stilstond?”

„Op de plaats waar u m’n zolen gevonden heeft”, glimlachte de auteur weer.

„Heeft u die meneer Bok ’n sigaar gegeven?”

„Dat heb ’k....”

„Voor of na ’t trekken aan de noodrem?”

„’r Voor) — toen ik de honderd gulden kreeg.

„U kunt daar ’n eed op doen?”

60