De moord in de trein

beddelaken moest zeer behoorlijk nader onderzocht worden ....

De triangel met ’r rode puntjes, van dichterbij belicht, dat teken, dat ’m dadelijk aan ’n wraakneming had doen denken, kwam ’m nu verdachter voor. Welke beroeps- of andere misdadiger liet ’n dergelijk romantisch teken achter — ’t bijgeloof dreef ze altijd tot iets als-ie nauwelijks de tijd had zich in veiligheid te brengen? Tijdens de worsteling was ’t niet gedaan — na ’t noodsignaal dat de trein tot stilstand schokte, bestond ’r geen mogelijkheid

meer, tenzij  Nog even vlug rondkijkend betastte de

Inspecteur de pelsjas van de heer Arthur Rondeel, welke pels in ’t bovenste bed van de coupé neer was gelegd. Dat wees ’r al overvoldoende op, dat de verslagene de coupé voor zich alleen gereserveerd had, en dat de jonge man met de heer Josephus Bok in de andere, coupé zou overnachten. Van naast ’t bed raapte Duporc nog wat snippers op. Tot zelfs de asbak bekeek-ie haastig — veel tijd had-ie niet meer. Er lagen veel eindjes van een bijzonder soort sigaretten in en wat sigaren-bandjes. Opmerkelijk: bij twee banderolles van één-gulden-sigaren, een banderolle van vier cent — dezelfde combinatie van de Restauratiewagen. Dan was de auteur hier óók geweest. Hoe kwam juist dat ding hier anders verdwaald?.. Even lei de rechercheur op de knieën. Z’n lantaarn ontleedde elke vezel van ’t vloerkleed. Behalve de vochtige plek van ’t ingezogen bloed, was ’t niets dan vertrapte as. In de buurt van ’t spiegeltje lag enkel ’n vlok wit haar, dor en droog, of ’t ’r al lang gelegen had, haar, dat onnatuurlijk aan voelde. Eerst liet Nathan Marius ’t terugvallen, toen stak-ie ’t bij zich. Je moest nooit iets verwaarlozen.

„Sluit de deur”, zei-ie tot de Hoofdconducteur. En in minder dan geen tijd had de Inspecteur der Recherche ’t slot zo handig met ’t stempel van z’n eigen ring verzegeld, of-ie ’t dagelijks aan de hand had.

„’k Zal van uit Dordrecht seinen”, fluisterde-ie toen nog: „dat de Slaapwagen in Roosendaal uit ’t verband van de trein gerangeerd moet worden, en tot de beschikking van de Justitie gehouden.... ’t Spijt me voor de overlast, die ’k de andere passagiers ga veroorzaken, maar de wagen mag onder geen omstandigheden over de grenzen — onder geen omstandigheden ’’

Zonder ’t antwoord van de Hoofdconducteur af te wachten, opende-ie plotseling de tweede coupé, om Josephus Bok en de auteur te verrassen, ’t Had weinig effect. De intimus van de Bankier lei in bijna dezelfde positie met ’t hoofd in de handen, en de auteur, die met z’n houding geen raad wist, leunde onbenullig op ’t voeteneind,

50