De moord in de trein

menigte daar boven, doorgrondde de bedoeling, was met een paar sprongen boven aan de trap, plaatste zich demonstratief naast de benauwe Bok, en lei met een vriendschappelijk gebaar de hand op diens in vernedering neergetrokken schouder.

Het rumoer verstomde als bij toverslag. Als had de donder geslagen, zo stonden de verwoede beursafdringers verstijfd. Monden zakten open, ogen verwijddfen zich, verbijstering, bijgelovige angst, hoogst denkbare graad van ontsteltenis, ongeloof, ontzetting, twijfel, al die verschillende gemoedsaandoeningen stonden in duidelijk leesbare tekenen op de verblekende gelaten der toeschouwers, die al hun aplomb met één slag kwijt waren en erbij stonden als kinderen, door een strenge meester betrapt op een ongeoorloofd aardigheidje.

Naast Josephus Bok stond de vermoorde bankier Arthur Rondeel levend en ongedeerd, glimlachend, de| hand vriendschappelijk op de schouder van een zijner moordenaars ....

Snor en Napoleonsik waren in het hiernamaals achter-gebeven, maar iedereen herkende hem dadelijk.

En met zijn gewone stem, zonder enige spookachtige bijklank, zei de uit een gruwelijks, dood herrezene:

„Mijne heren. ... ik dank u voor het bewijs van sympathie, dat u bezig waart mij zo krachtdadig te geven. Ik hoop, dat u mijn goede vriend Josephus Bok, de trouwste natuur onder de zon, alle verontschuldigingen zult willen aanbieden, waarop hij recht heeft. Spoedig zult u meer van ons horen. Ik groet u allen zeer!”

Wel een volle minuut bleef het muisstil daar boven aan de trap van de Effectenbeurs. Toen echter brak een tumult los, waarbij vergeleken het rumoer van daareven niet meer genoemd kan worden dan het gemurmel van een eerzaam beekje op dia Veluwe bij de donderende neerstorting van de waterval van Schaffhausen. Alles riep, schreeuwde, brulde door elkaar, men schudde elkaar bij de schouders heen en weer, greep naar zijn hoofd, en de heer Van Duyn, makelaar, die de aanval zo zelfbewust had ingezet, viel met een flauwe zucht en voor dei eerste maal in zijn leven van zijn stokje, wat er niet toe bij -

droeg om de gemoederen te kalmeren  Vijf minuten

later was er levendige¹, vraag naar aandelen van de Internationale Bank. Bij sprongen vlogen de noterigen de hoogte in, maar er was opmerkelijk weinig aanbod....

En terwijl de aandelen van de Bank sprongsgewijs op de beurs naar boven gingen, zat in de kamer van de Chef der Centrale Recherche een merkwaardig gezelschap bijeen. Daar was allereerst deze Chef zelf, bene-

290