De moord in de trein

geloof dat jij bezopen bent — hoe kom-ie ’r in gosnaam op — zulke nonsens ken ik niet beweerd hebben.... Maar

de snippers heb ’k in m’n tasje gestopt  Asjeblief____

Ken u d’r uit wijs? ’k Heb ze an de achterzij genummerd, om ’t makkelijk voor u te maken. .. . Hier lag de

juffrouw en daar de heer Z’n vriend is omgelopen en

het staan kloppen aan de kamerdeur, en toen de twee opstonden en bij die deur luisterden en ’t licht uitdraaiden, is hij door ’t raam binnengewipt en had Walther 67999 te pakken voor ze wisten wat ’r in ’t donker gebeurde. ... Toen motten ze hele goeie maatjes geworden

zijn De namen wou-ie niet noemen  De een sprong

as ’n kikker, zei-ie en de ander was ’n krankzinnige

haring ”

„Zeg dat laatste nog eens, Connie.’’

„’n Krankzinnigei haring....”

• „En verder ?”

„Verder dankte ’k de hemel, dat ’k ’m bij half acht

kwijt raakte  Dat is geen werk voor ’n vrouw.... Ik

begrijp wel, dat de griezel aan geen man de dingen zou hebben verteld, die-ie mij zogenaamd toe vertrouwde, maar ’k had geen handen genoeg, om ’m telkens ’n tik of ’n draai om z’n oren te geven, as-ie te vrijpostig werd.... Bij de notaris aan huis ’t oog op ’m te houen ging, maar zo van dichtbij.... ’k Geloof dat ’k ’m in ’t donker en geblinddoekt, nog kan herkennen.... Hij ruikt ’n uur in de wind naar Zwitserse en Limburgse kaas — en die

oogies van dichtebij — ’k ril ’r nog van Da’s eens en

nooit meer Ik heb ’t speciaal voor ü gedaan, as u dat

maar onthoudt ”

„Connie, je ben ’n schat”, zei Nathan Marius Duporc, met ’n nog nooit gehoorde klank in z’n stem — nicht snoof zwaar door ’r neus....: „en toen....?”

„En toen, en toen!”, viel ze in de stemmings-wisseling van ’n kordate vrouw, die zich tot mannelijke avonturen leende, maar vrouw blééf, kattig uit: „... .toen rammelde ik van de honger, heb ’k gezegd dat ’k van m’n familie op m’n ziel zou krijgen, omdat ’t zo laat was geworden, ben ’k op de tram gesprongen, en bij de volgende halte ’r weer af, maar ’t was niet eens nodig, omdat Douwes ’m buiten de Bar keurig opgevangen had, en ’m as ’n hondje volgde . .. Hij het gegeten in de Poort, ik an de

overzij.... ’k Was ’n kwartier eerder klaar Toen is-ie

Kras binnen gelopen, zonder iets te verteren, heeft ’n dubbeltje in de automaat van de telefoon gedaan, en stond zo kwaadaardig te schreeuwen, omdat-ie de aansluiting niet krijgen kon — telkens in gesprek — dat je ’m achter ’t kranten-kiosk je hoorde.... ’k Ben ’r handig naast gaan staan, zonder dat-ie me zag, terwijl Douwes

172