De moord in de trein

bewaren, maar ook de prettige hebbelijkheid bij al wat men zegt te lachen. En als men lacht, laat men van nature z’n snijtanden zien. Je rookt links. Weet je dat? In de tand naast je oogtand ontbreekt ’n klein driehoekje. Dat moet je laten voorzien, anders raak je vroeg of laat die snijtand kwijt, ’k Heb hier in dit doosje ’n hele collectie van je sigaretten-mondstukjes, ’r Is ’rniet een, of ’r staat ’n driehoekje in. Aardig, niet?.... Je hebt met die dame, die net als Assepoester ’r muiltje achtergelaten heeft, toen ’t tijd werd voor de trein naar Roosendaal, je nacht daar door gebracht — je zegt dat ze Charlotte, Angélique, Eleonora, Mathilde Ganifet heet — Ganifet is zeker de Franse vertaling van Gannef, niet?.... ”

„Héhéhé!”, klonk ’t smakelijk uit de mond, die thans ’t driehoekje trachtte weg te moffelen.

... Je hoeft ’r ware naam niet te noemen, want die is me bekend, en wordt dikwijls genoemd in ’t land van de bloembollen, wat? — je heb niet in de hete kruik gekeken — en kuierde ook niet op ’t donkere plat boven ’n serre — je weet van geen verlichte kamer met ’n defect spanjolet — je laat mij doorslaan, of ik op de daken bij m’n kladden ben genomen — je hoort mij uit, en accepteert mijn tips als grand seigneur, en als ’k eindelijk m’n mond hou, om op mijn beurt, tegen behoorlijke beloning — versta je me: tegen behoorlijke beloning — wat van jou te horen, stel je me met ’n „Zeit u ’t maar alleen” te leur.... Ziezo, m’n jongen: de beurt is aan jou.... Wat zag je in die verlichte kamer, en hoe kwam je op ’t

ingénieuze denkbeeld juist daar ’n kijkje te nemen?____

A propos, hoe kom jij in ’t bezit van ’n betaalde rekening van ’n Kapperszaak, waar de vermoorde bankier inkopen liet doen, voor-ie met de trein naar Parijs af reisde.... Je zal ’t met me eens zijn, dat dat papiertje, naast de revolver, ’n tweiede wettig en overtuigend bewijs is, dat je tijdens of na de moord met de historie te maken had..” Op die terloopse vraag had Jaapje Eekhoorn niet gerekend.

’t Octavo-nota’tje, dat-ie voor twee-maal-vier-en-twin-tig uur uit de zak van Jan Kikker gegapt had, toen-ie ’t auto-deurtje voor ’m opende, en z’n slag met ’n beurs of portefeuille meende te slaan, had-ie bij z’n eigen, door de Inspecteur in beslag genomen papieren bewaard — ’r stond geen naam op van de koper — en nou draaide dat verdomde klungel ’m ’n loer....

„Dat vod”, zei-ie ’t beste antwoord onder deze omstandigheid gevend: „heb ’k gevonden....’’

„Tegelijk met de browning Nummer 67999____?”

„’n Beetje vroeger, ’n beetje later....”

„Hoeveel vroeger?”

146