Het raadsel (serie Heijermans' Camera)

6

Hij had ’n zaakje, dat me in ’t begin, bij eerste taxatie, matig interesseerde.

Sinds twee maanden ontving z’n heele kring vrienden en bekenden, hij-zelf en z’n vrouw, z’n schoonmoedei en z’n broer, onsmakelijke, gore, insinueerende brieven vol verdachtmakingen. Alsjeblief! ’n Vrij aanzienlijken stapel lei-ie op m’n bureau.

De afzender of afzendster vermeed zorgvuldig ’t gebruik van inkt of potlood. Hij of zij — vermoedelijk was ’t ’n hij — sneed letters uit kranten, plakte die op, en op ’t adres werd dezelfde sluwe methode herhaald. Mevrouw Henkelman kreeg ’r om den dag een bij ’r ontbijt. De intiemste familie-aangelegenheden werden met vage woorden aangeduid. Henkelman werd tegen z’n vrouw uitgespeeld — zijl tegen hem. De vrienden hoorden dat Henkelman ’t hun vrouwen lastig maakte, dat-ie boter op z'n hoofd had, dat-ie z’n eigen vrouw meer dan eens had bedrogen, en dat omgekeerd mevrouw ’n liaison met een met initialen aan-geduiden, door en door fatsoenlijk ingezetene voor ’r portie had. ^?k Bekeek ’t soort papier van de brieven. Zijdjes uit ’n schoolschrift gescheurd. De flauwlijnen herkende je met ’t bloote oog. Ook viel ’t dadelijk op, dat de Stadskrant met z’n geligen druk voor de lettersoorten diende, dat de meeste epistels in ordinaire couverts staken en dat ’t poststempel öf ’s avonds na tienen, öf ’s morgens bij de eerste lichting aan was gebracht.

,,’k Zou me ’r in uw plaats niet druk om maken, meneer Henkelman,” adviseerde ik, „de pret zal ’r bij den afzender wel ééns afgaan!”

Hij keek me met z’n onaangenamen grijnslach vernietigend aan, zei dat-ie niet om advies, maar om hulp was gekomen, dat z’n toestand onhoudbaar werd, dat verschillende vrienden koeltjes begonnen te doen, en dat z’n vrouw na eiken nieuwen vuilen brief gewoon-ongenietbaar was. Norsch, onheusch, wat duivel: ik zou ’r me niets van aan hebben getrokken, probeerde ’k net ’m af te poeieren, toen de burgemeester, die zelden op ’t bureau verscheen, ons gesprek stoorde. Aha, hij begreep ’t al waarvoor Henkelman hier was gekomen! Ook hij had dien morgen ’n brief van ’t zelfde gehalte naast z’n ontbijtbord gevonden, ’r Moest nu maar eens met energie achter heen gezeten worden, ’t Ging