50
Mag ’k? (Zet zich schuchter over haar) Dank je wel. (een stilte. Hij kijkt op zn horloge) Acht uur. We hebben ’n heel tijdje voor ons, marmotje. Krijg ’k ’n koppie koffie ? De schaduw heeft dorst, marmotje. Wacht, ’k zal ’t voor ons allebei klaarmaken. Is dat je eigen kopje?
Marre (lachend). Ja.
Edi. Melk èn suiker? Hoeveel lepels neem je?
Marre (lachend). Drie.
Edi. Dan krijg je ’r van mij vier!
Marre. Dat wordt toch te zoet, ezel!
Edi. Ezel? Das ’t eerste prettige woordje van vertrouwelijkheid dat je me zegt. Asjeblief. En na de koffie zorg ik voor *n pousse.
Marre (schaterlachend). Voor ’n poes! Voor ’n poes! Wat motte we met n poes na de koffie!
Edi. Geen poes — dan ’n kater! Proost!
Marre. Santjes.
Edi. Begin je nou al zoo’n klein tikkie van me te houen?
Marre. Dat mot je an iemand van je eige stand vrage.