Bloeimaand

III

Trees. Dat heb ’k voor je meegebracht.

Koosje. *n Geldersche worst — da’s vrindelijk — ’k Ben bang, da'k 'm nie goed zal kenne kauwe.

Trees. Hij vindt z’n weg wel! Wie leit ’r zoo te kreune? Is die ziek?

Koosje. Nee, dat doet ze altijd — En nou loert ze omdat 'k visite hei en omdat ’r bij haar nooit iemand komt. Wel, wel, wat is die Stien gegroeid! En wat ’n mooi lang haar. En hoe gaat ’t met de jongste, die ’k hei zien ge-bore worde?

Trees. Lekker, ’n Pracht van ’n kind. (in haar zakken rommelend) ’k Had toch nog ’n bussie sjo-kola — waar zit dat nou? O, daar heb ’k ’t. En ’k had je ook wel wat eiere wille meebrenge, maar met zoo’n speelsch kind bij je — waag je ’t niet.

Koosje. Je bederft me veel te veel. ’t Mot jou in de wereld goed gaan. Daar krijg je *n zoen voor. Je zei me niet geloove, maar af en toe voel je je wel ’n beetje slap — van ete — van ’t ete, dat bést is, maar niet héélemaal voor ouwe mensche, die op de Zwakke-zaal legge----

Trees. Krijg je geen extraatje?