Feest

Titel
Feest

Jaar
1906

Pagina's
31



23

de buren... Boven, ’n diaken van mijn gemeente — benee, me huisheer — ’t woord dat gesproken werd over en weer kon je beluisteren as je wou. — Met z’n drie gezinnen, elk op z’n verdieping, zaten we ’s avonds tegen negen ’n kapittel te lezen — wisten van mekaar wètt, waar... Bij ’n woordenwisselingetje most je fluisteren — wij, wij waren de rustigste bewoners, omdat we met onze dochter — met de vingers spraken, altijd met de vingers, de taal die ze in de stad had geleerd. Tot die nacht — die nacht die ’n misdadiger, ’n moordenaar van me maakte — die nacht, midden Augustus, heet en broeiend — zoo heet dat je stikte en geen raam open mocht smeten... O, die hette, die hette... ’t Zweet dat je tappelings, tappelings van je gezicht liep, of je in de brandende zon anstapte — je hersens die pijn — ja da’s ’t woord — die pijn deeën. Me dochter — (bitter) me dochter — heeft niet gekikt, niet geklaagd, niet gekermd — tranen hooren buren niet, goddank — ze lee as ’n dooie. Maar toen in die stilte, die stilte — by de heele ellende hadden we op onze kousen ge-loopen voor de huisheer van benejen en voor de buren van boven, die door de warmte wakker waren — je hoorde ze zachies praten — in die stilte begon ’t kind, ’t kind van nog geen hèlf uur. Me vrouw nam ’t in ’r armen — ’t schreeuwde harder — en toen, omdat ze van boven riepen wkt ’r an de hand was — heb ik ’t — heb ik ’t... zonder dat me vrouw me tegenhield — zonder dat me dochter ’n gebaar maakte... Alle drie — alle drie vonden we ’t op dat oogenblik — in die stilte, die hette — ’n uitkomst... Bij klaarlichten dag ben ’k ’t pakje... De rest weet u. Drie medeplichtigen -- een voor ’t gerecht, een die ontkende, ontkende, ontkende dat ’t geleefd had, om te redden wat ’r nog te redden viel... ’r W&s niks meer te redden. Niet de eer van m’n dochter. Niks. Niks. En geleefd heeft ’t. — ’kZal nooit meer m’n hoofd op ’n hoofdkussen leggen, nooit meer — ’k weet nóg hoe dat kussen dien nacht bewoog — hoe ’t — hoe ’t... niet meer bewoog. Buren laten je geweten en God vergeten ...


Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.