Angstig geheim achter het bed (serie Heijermans' Camera)

27

naar ’t schaduwgestoei van de blaren in den wi)d-dampenden maanschijn. Hij, met den vroeg-verweerden kop met ’t al-grijzend haar, keek met de groote, zwarte oogen naar ’t melkwit kozijn en de paarslichtende ruitjes. Ze zwegen en ’t kind klaagde zachtjes.

„De mannen    loopen d’r uit,” sprak    ze of    ze    zich móést verdedigen, of z’n geluister zonder één    woord    ’r    ’t getuigen opdwong: „... de    mannen zoeken d’r vrinden    in    kroegen en ons

schepen ze op    met de kinderen! ’k    Had ’t motten weten!...

Me lenden doen pijn van ’t bukken bij ’t rooien... En nou ’t gegrien van ’n jongen, die ’t verdraait alleen in ’t donker te slapen...”

„Of ’n kind lacht of huilt,” zei hij zacht: „wat doet ’t ’r toe — als ’t maar lééft.. ”

„Wat zeg-ie? Wat meen je,” vroeg ze verwonderd en in ’r stem groeide iets van stroeve beklemming.

„Ik heb ook eens ’n kind gehad — gehad —”, glimlachte hij rustig: „’t heeft ook in den avond gehuild — toen is ’t met bloote voetjes zingend naar de wolken geklommen...”

’r Oogen spalkten van    schrik. Eerst    had    ze    lust    om    te    kijven,

liep ze nijdig tot bij    de    bank voor    de    deur,    toen    schopte    ze    ’r

klompen uit, en op ’r kousen haastte ze omhoog naar ’t omgewoeld bedje. Hi) lachte en wachtte. Met ’t kind dicht tegen zich aan in ’n deken, kwam ze terug in den zomersche nacht.

„Daar dan, bengel en deugniet,” verweet ze met teeder gebaar: „ben je nou in je sas?”

’t Jongske kraaide van pret nou ’t niet meer alleen lag en ’t angstige gonzen der muggen niet hoorde en de klein-tengre hand wees naar de borst van den vreemde, waar ’n lamp als ’n gloeilicht zoo aar ziend heusch en waarachtig opvlamde.

„Goeien nacht,” zei    de    man.

„Goeien nacht,” zei    de    vrouw.

En terwijl-ie langs de knotwilgen verder wandelde, zoende ze ’t voorhoofd van ’t jongske en zong ’m in slaap.

Dicht bij de stad stond-ie stil.

Geleund tegen ’n boomstam, de voeten in de voren van den weg, zong ’n arbeider, lallend en dronken.