Glück auf!

76

tafel vertelde, hoe ze... Gaat me niet verder an l

Anne. ’k Heb ...

Schulz. Gaat me niet an.

Anne. Als ’k...

Schulz. Gaat me niet an: ’k ben je vader niet... Maar kappertjes — van jou —- nee!

Anne (de kapertjes nerveus weer inpakkend). Goed ! Goed! Dan niet! (Driftig tot Heil). ...En als jij weer zoo smerig, zoo vuil en zoo laf... ’k Heb jóu toch nooit wat gedaan... As je weer achter me rug ... En achter den rug van meneer, an wien z’n fatsoen je niet ruiken kan, gluper ... As je weer ... (Smijt driftig ’t pakje tegen den grond). ... Bah! ... Bah!... {Af).

ZEVENTIENDE TOONEEL.

Moeder Schulz, Schülz, Hadwig, Wiener, Heil.

Moeder Schulz. Ach, ach! Móst dat nou zóó?

Schulz. Heb ik ’t angehaald ?

Hadwig. Nou, nou, Schulz... By zooveel getuigen!... ’n Vrouw is ’n vrouw... En as ’t je niet anging, ha-je je mond kennen houen ... Nou draait Heil d’r voor op ...

Heil. ... En hè-’k ’t verteld om d’r — om d’r napraat van te maken ... ? Hè-’k ’t verteld, om ’t daalyk, daalijk over te klessen?

Schulz. Dat hè-je! Je zee    da-ze    de hoer    speelde..    *

Zee je ’t, of zee je ’t niet? ...

Heil. As ’k dat zee — as    ’k,..

Schulz. As... As... As    is verbrande    turf!    (Tot

Wiener, die ’t pakje opraapt). Kè-je wegsmijten, Wiener!... Gaan we ?

Wiener. Wegsmyten doe’k de vliegen van me bord as ’t tyd van laag water is ... Jij d’r een, Hadwig? ... Nee ? ... (Steekt ze in z’n zak). Dan laai ’k ze allebei!.., Licht dat me bruid d’r twee smakkers bij levert!... (Af met Hadwig).

Heil. As ’k dat zee — as ’k dat...

Schulz (die nog even met den knop van de slaap