73
Moeder Schulz. Nee, Fritz. Zakt wel weer... Heb-ie je kan?
S c hi u 1 z. Nee. *k Hè-d’r toch gister... (Kijkt in de glazen kast). ... Wel, goddoome! Wat ’n oponthoud voor niks! Goddoome-nog-toe!
Moeder Schulz. Fritz, as je nou weet hoe ’k ’t niet hebben ken...
Schulz (gehumeurd). Wat kè-jy nou weer niet hebben... ? Is ’t mijn schuld as de boel niet op z’n plaats is! (Scharrelt hij de kachel). ... Mo’k zonder kan in die hette benee werken ... ? Opzij, Heil...! (Bukt zich om achter Heil’s stoel te kijken). . .. Dat kost met al ’t gedonderjaag hier ’n boete an de contrdle! (Slaat driftig *t raamgordijn opzij — 't crucifix valt op den grond).
Moeder Schulz (driftig). Nou vraag 'k jullie! Da’s toch meer as erg...! ’t Jezusbeeld stuk, omdat hij in z’n drift... Dat vloekt as-ie me ’r de dampen mee andoet, as-ie weet da’k ’t niet hooren ken, en dat smijt wat mijn dierbaar is tegen de grond I
Schulz (grommend). ... Hang ’t niet hier op! Je heb je eigen woning hiernaast...! Wat doe ’k ’r mee!
Moeder Schulz (bevend). ...Wat je ’r mee doet... ? Wat je met ’t beeld van de Heiland ... ?
Schulz. Moeder schei uit! Moeder hou op! En nou-die toch af is gevallen — kè-j’m bij jou ’n plaats geven!
Moeder Schulz. Fritz, da’s nou toch zoo leelijk, zoo schandelijk-leelijk ...
Schulz. }t Is goeie... ’k Hè-je al tienmaal in ’t vrindelijke gevraagd in mijn woning geen dingen an de wand te spijkeren, die ’r niet hooren... An de christe-lyken worden we genoeg herinnerd...!
Moeder Schulz. ... Fritz ... Fritz ... (Schreit).
Schulz. Moeder schei uit...! ’k Zei je ’n heele koopen — een met twee beenen — maar niemeer hier... ’k Ben boven de jaren...! Nou, dan maar zonder kan ... Gedag!
Hadwi g. Moeder Schulz, je krijgt toch ’n nieuwe!
Glück Auf. 6