Glück auf!

63

’n poos, zes kwaje maanden, kosteloos, heelemaal kosteloos, eten, drinken en ’n ander soort haat te geven — toen leek de beweging me as ^Jn slak te kruipen — vandaag, al heb ’k ook in ’t kantoor by Wied van me af gebeten, heb ^Jk geduld, taai geduld (glimlacht) — geduld voor de christelijke koempels, geduld voor me vrinden, die an de ketting van beste, brave, maar niet nadenkende vrouwen loopen ...

Wiener. Au!

Schulz. Hahaha, hij het ’n manier, om je tegen je scheenbeen te schoppen ...

Hadwig. ... Goed zoo. Nou begrijpen we mekaar beter. Met geduld hebben we an de organisatie gewerkt — met geduld brengen we die organisatie, as in oorlogstijd, in 't vuur, zonder groote woorden, zonder phrases — en met ’n weerstandskas... Leggen we ’t af, dan beginnen we, as we tijd van leven hebben, over zooveel jaar nog is — en as we geen tijd van leven hebben, doen anderen ’t voor ons... Afgesproken? Glück Auf!

Schulz (hem de hand drukkend). Afgesproken. Glück Auf!

Wiener (dito), ’t Schip is voor en achter droog, overste — afgesproken. Glück Auf!

Hadwig (opstaand). Nou doen we as mannen.

Schulz. En as Bartsch...

Hadwig. Bartsch is in de minderheid.

Wiener En as de minderheid toch kikkertjes wil poetsen, aaien we ze d’r ruggen met ’n end korvijnagel...

Hadwig. Nee, Wiener met ’n korvijnagel is nog nooit iemand overtuigd.

ACHTSTE TOONEEL.

De vorigen, Heil.

Heil. Middag saam.

Schulz. Middag, Heil.

Hadwig. Zorg je voor de biljetten, kolporteur?