Glück auf!

57

te sleepen as ’r wat achter te laten! Myn man het ’t veertien jaar lang met ’n beenstompie motten doen — zoo groot as me hand. En ’k hè-me d’r toch an gewend!

Wiener. Nou, ’k wil van me bruid geen kwaad spreken — maar ’k geloof zoo zeker as je ons hier op ’n droogie laat zitten! — da-ze me met één been de wind van voren zou hebben gegeven!

Moeder Schulz. Dat doet niet één vrouw!

Wiener. Kè-je myn bruid ?

Moeder Schulz (twee fleschjes bier uit de glazen kast krijgend). Kennen ’k hè-d’r wel is zien loopen.

Wiener, 'k Wou da’k ’t zelfde kon zeggen!

Moeder Schulz (de fleschjes op tafel zettend). Daar, kè-je je verdriet wegspoelen! (Lachend). Goed dat ze je niet hoort!

Wiener (de flesch aan z*n mond). Proost! Zeg dat wel, hahaha! (Op z’n gezicht wijzend). Anders kreeg ^Jk ’r hier nog ’n borduurwerk by! Proost, Hadwig! Heb-ie je tong op ’t directie-bureau laten leggen?

Hadwig. Ja, in de brandkast.

Wiener (verbaasd). Bliksem, moeder Schulz, heb-ie ⁵m gehoord? Bliksem, Hadwig zegt ’n mop! (voelt hem de pols). Nee, niet in orde! As jy moppen tapt, zyn ’r bruinvisschen in ’t zicht, hahaha! Je voelt ’s morgens z’n zakken toch wel na, moeder?

Moeder Schulz. Voor wat?

Wiener. Of-ie niet zoo’n paar lekkere, dikke bommen mee na de mijn smokkelt?

Moeder Schulz. Of-ie niet wat. . .?

Wiener (zich bijna in ’t bier verslikkend). Gèdorie, Hadwig (stoot hem in z’n zij) — moeder Schulz weet niet wat ’n bom is!... Nou, wat doe je d’r in? Dynamiet met slagroom of nitro-glycerien met bakolie ... ? Pas op, moeder Schulz, dat-ie niet hier de boel in de lucht laat vliegen!

Moeder Schulz. ’k Vertrouw Hadwig zoo goed as da’k me zoon vertrouw ...

Hadwig (glimlachend). Kè-je ook, moeder Schulz. De tijd da’k aan bommen dacht, is lang voorby — lang.

Glück Auf.    5