Glück auf!

41

’t vandaag niet wenschelijk is, en daarenboven hebben de beambten instructies ...

M a t h i e u. Au revoir, Excellentie ! J’y suis, j’y reste!

Wied. Mathieu...

Mathieu. Nog met geen wapengeweld hou je me terug! Krabbelt één Baumgarten achteruit, ouwe generatie, als-ie iets wil ? Eer sneef ’k!

Wied. Toe papa, zeg u ’m asjeblief.. .

Baumgarten. Hahaha, heb ik wat over ’m te zeggen ?

Mathieu. Juist! Niemendal! Au revoir! (Slaat de deur achter zich dicht, groet nog spottend door de vensters van de plaats).

TWAALFDE TOONEEL.

Wied, Baumgarten.

Wied (bij Baumgarten*s gelach). ... Ja, ’t is allemaal buitengewoon-geestig, papa — (Spottend). En m’n „gezag” geef ’k ’r met genoegen bij cadeau, maar van ü begrijp ^rk niet dkt! Over de aanranding van Hankelman komt u met ’n misbaar binnen, of ’r ’n doodslag begaan is, en als ’k zoo voorzichtig ben bezoeken te verbieden ...

Baumgarten. Olala! Maak ’r geen tweede kabi-netskwestie van! Moet ’k m’n eenigen jongen, die jou en mij mot z’n esprit, z’n onbetaalbare invallen — hoe-ie daar boven op dien stoel zat te oreeren, hahaha! — moet ’k dien bengel, die nooit verandert, nee nooit! — als ’n kind behandelen? ’kWeet dat ’k onder de plak zit, hahaha! ’k Weet dat ’k ⁷m niets weigeren kan! Maar als jouw Lutti zijn jaren heeft, laat je je net zoo, en met net zoo’n plezier, regeeren!... Adieu. Mocht ’r nog iets voorvallen, schel me dan op. En anders tot vanmiddag ... (Tot Anne, die aarzelend binnenkomt). Juffrouw ... juffrouw...

Glück Auf.