Glück auf!

40

M a t li i e u. Omdat ’t mijne — schrik niet! — ergens by iemand, die ’t; goddelijk gebod van 't niet begeeren van je naaste’s buis, je naaste’s os, je naaste's ezel, je naaste’s remontoir en je naaste’s horlogeketting niet respecteert, sinds twee maanden tikt! En ’k wou in de „ingewanden” van de met jou en u en mezelf — ja eigenlijk waartoe ?, om met den onbetaalbaren Stein te spreken! — als ’n bromtol zoo ijverig ronddraaiende aarde, liever ’n oogje op m’n kostbaren tyd houen... Je krijgt je knol eerlijk terug, Baumgarten Senior! Je vliegt ’r niet in! ’k Laat m’n kleeren, m’n jas, m’n hoed, m’n bottines en m’n portefeuille met billets-doux en vier aandeelen in je meest-soliede bank-van-leening, in de badkamer van de opzichters als pand achter!

Baumgarten. (lachend ’t horloge gevend). ... Daar I Maar doe me ’t plezier, rakker, en breng ’t me niet vernield terug! Hoe minder je de uren en de kwartieren laat slaan, hoe aangenamer ’t me zal zijn! En blijf niet te lang benejen — en baker je warm in, als je in de lift stapt — en wees in Godsnaam voorzichtig! Speel ’r nou niet mee, jongen!

Mathi e u (^ft horloge, dat twaalf slaat, beluisterend). ’k Wou ’r me enkel van overtuigen, of ze ’t nog doet. Jammer. Als je je plichten als vader beter was nagekomen, ouwe heer, en niet zoo afgrijselijk, minderwaardig en maniakaal aan de materie hechtte, zou je me zoo’n instrument, dat oppervlakkig getaxeerd, in tijden van levens-misère en maatschappelijken tegenslag, minimum (Weegt het horloge op z'n hand). — minimum twee honderd Mark moet inbrengen, al voor jaren gedoteerd hebben!

Baumgarten (lachend). Ja, ja! Daar zullen we nog liever wat mee wachten! Met wie ga je ?

M a t h i e u. Met dien beroemden meneer Kerkhoven, en Stein zal ons misschien bij de „Mathilde” opwachten l Au revoir!

Wied (weer bezig met de brieven). Mathieu, wees nu verstandig — ’:r gebeurt niets van! Papa weet dat