Glück auf!

19

Sylvia. Adieu dan! (Bij de deur), We hebben haas...

Wied (kort). Goed, goed!

Sylvia. En ’k zal nog voor... Nee, dat blijft ’n verrassing... Niet meer boos? (Wil hem zoenen).

Wied. Toe, toe, Sylvie — rek ’t niet. ’r Is nog zoon massa af te wikkelen!

Sylvia. Geen zoen?

Wied (ongeduldig). Jawel, jawel! Maar neem ’r geen uur voor!

Sylvia (geprikkeld). Dan niet! Als ’t op die manier moet — op zoo’n hoffelijke manier, en zoo harteljjk... Dag Stein! Adieu! (Slaat de plaatsdeur gehumeurd achter zich toe).

ZESDE TOONEEL.

Wied, Stein.

Stein. ’k Kan niet zeggen, dat je bepaald met je vrouw tortelt...

Wied (stug). Zoo. Zoo. (Scheurt wat brieven open, kijkt ze in, zonder ze te lezen, werpt ze driftig op het tafelblad, loopt nerveus op en neer, smakt in een stoel bij de tafel).

Stein (steekt *n sigaret op). Laat ’k nog even hier ’n haaltje doen, als je ’t permiteert, meneer de directeur...

Wied. Stein, hou op! ’k Verdraag op ’t oogenblik geen grapjes! (Weer loopt hij gejaagd op en neer, bukt zich, zet de bloemen in de vaas).

Stein. Oho! Van ... ? Van ... ? Nee, ’k zeg niemendal. .. (Een stilte). Je heb me laten roepen?

Wied. Ja. Ik kreeg daar bericht, dat de waterleiding niet functioneert, dat ’r geen drukking is. Hoe zit dat?

Stein. Dat zit, zooals ’t altijd zit. (Haalt de schouders op). De aanleg deugt niet, en vanmorgen bij dat vriezend weer, ligt natuurlijk ’t bassijn potdicht, ’k Heb bijten laten hakken, maar, maar, enfin je weet ’t... ’t Is niet de eerste klacht...