Glück auf!

12

An n e. Nee.

Mathieu. Nee? Wie dan?

Anne. Weet ’k niet.

M a t li i e u. Wel, wel! Wel wel! (Een stilte. Zij werkt). Juffrouw Menzei...

Anne. Toe meneer!

M a t li i e u. ... Juffrouw Menzei, al krijg ’^r twintig jaar eenzame opsluiting voor: ’k bega ’n moord voor 'n... (Bootst kusgeluid na). Ben je voor m’n zwagertje ook zoo stug, zoo koel als ’t graf?

Anne (geprikkeld). Mag ’k doorwerken, meneer?

Mathieu. Je vous aime!

Anne (tikkend). „Hoogachtend, uw dienstwillige ...”

Mathieu. Je zal me toch niet willen wijsmaken, dat de voortreffelijke George, die m’n zuster telkens met de gloeiendste brutaliteit bedriegt...

Anne (tikkend, vinnig). „Aan de Naamlooze Vennootschap ...”

Mathieu (zich driest over ’t bureau buigend). Voor mij hoefje geen komedie te spelen!

Anne (driftig op). Laat u me met rust, ja of nee? Als ’k hier niet rustig werken kan, zal ’k zoo vrij zijn hiernaast te gaan.

Mathieu. Nee, nee, nee, laat ’k vooral niet verder storen. (Zij begint opnieuw te werken, hij steekt 'n sigaret op. Heil treedt binnen, port de kachel, kijkt de twee norsch aan, gaat door plaatsdeur af). ... Nou dan zal ’k dien meneer Kerkhoven ’ns opzoeken. Bleef liever in den stoel van m’n zwagertje tot den dag des oordeels over je zitten... (Ziet dat Sylvia voorbij de vensters komt). Aha, wéér ’n stoornis! Jammer, jammer! (Tot Sylvia). Weet jij, Sylvie, wie ’r de goddelijkste wittebroodsweken op na houen?

DERDE TOONEEL.

De vorigen, Sylvia, een Groom.

Sylvia (ontstemd). ... Nee, en ik ben in geen stemming, om je ...