99
Jacob (driftig). Hoe wist*ie van Piet ?
Willem. Niet van mijn — niet van mijn !
Jacob. 't Kan me niks bommen, man ! Ga jij je gang. Je krijgt trappen voor dank éer je 't weet Da’s ’n opgelegde pandoer!
Kees. Nou — nou — nou ben je onbillijk, Jacob. Ik geloof 'm as-die 't zeit. Voor z'n lol is-die hier ook niet. Je mot niet overdrijven. Op zijn jaren vreet je genadebrood. God zal je d’r voor beware.
Willem. Als je ’t maar weet! Om mijn is ie niet verlegen.
Jacob. Juist d££rom klets je !
Willem. Dat lieg je ! Dat lieg je !
Jacob. Ik ken ’t bewijzen.
Gerrit. Heb jij de staking niet bedorven? Tel je dat, verdikkeme, nie mee?
Willem. Daar mot ’k genoeg van hooren.
Hein. Suscht!....