De groote vlucht

ir>

P 1 u in s. Nee. meneer ! Al had ’k géén granaatscherven in mïi been gekregen, al was ^Jk nog zoo dartel als ’n jonge geit dat soort sport. .. (plots verwoed uitvallend, omdat ^yn kartonnen doos raak naast ’m buitelt).. . . Zijn jullie bezeten, bende! Bende!... Breek voor mijn part je nek, maar maak ’t ’n ander niet lastig!

M a r i n s (die mei den kijker in de hand op is gestaan). .. . Subliem! Ais    ’n    albatros!    ’n Arend

slaat niet pootiger tegen den    wind in. . . .

P1 u m s (’n trap tegen ’£ karton gevend) Maar

’n arend, meneer — ’n arend, meneer, laat geen rommel, geen tabakspijp, geen taschjes op strikt-verboden terrein vallen — ’n arend breekt geen ruiten van de oranjerie.. . .

M a r i u s.. . . Majoor, als    u    nu eens    niet    om

iedere kleinigheid opvloog. . . .

P 1 u m s. . . . Opvloog ? .. . Op-vlóóg ! . . . Nee, Goddank, ik vlieg niet op ik wacht Zijn Hoogheid niet met driekwart schorre stem, als Mc de eer heb — de éér, meneer! — Zijn Hoogheid, in < jualiteit van geheim secretaris, te m o g e n voorlezen. ... Ik bega niet, met grijze haren, ménéér, de indiscreties van duizend-en-een verlichte raampjes ... raampjes... . Dat wordt de gruwelijkste anarchie, meneer, als Y niet met harde hand in