De groote vlucht

103

I d a. Nee. Ik rook alleen — na m’n ontbijt. Nee, merei .. .

Ossip, ’t Is hier erg leuk, maar wat donker. Zal ik de lamp opsteken?

I d a. Da’s goed. Je kan ’n handje helpen. Geef de dekens van ’t bed maar an.

Ossip. De dekens ?

I d a. U weet niet hoe die meneer van ’t hof, die met ’n stok moet loopen, omdat-ie te veel wijn heeft gedronken —- kent u ’m niet? — hij draagt ’n blauwe bril — en je mot ’m met Hoogheid aanspreken ! — u weet niet hoe die van ons houdt! Als ze licht zien, ben ik ’r bij.. ..

Ossip. En ik! Tw^ee dekens of een?

I d a. Als u ’t daar doet, doe ik ’t hier. Geen gaten ’r in trekken! Allright! (gaat bij hem in de zolderkamer, steekt de lamp op tafel aan). Dat heb je héél behoorlijk geflikt.

Ossip. Dus, nu zitten w⁷e als vogelvrij-ver-klaarden! Ik ga hier nooit meer vandaan! Zoo’n roover- en detective-historie heb ’k me altijd gedroomd. Knap als m’n vader me vindt!

I d a. Dat begrijp ik niet. Heb u ’t thuis ïóó zuur ?