Allerzielen

86

Nansen. Je praat zoo verward, Rita — ik kan je niet volgen....

Rita. Verward?.... Verward? .... (de hand heffend naar het crucifix). Hij heeft liefde gepredikt .... Liefde was niet te prediken, toen de Machines ’t brood uit de handen van m’n vader schéürden. Als de erfzonde ’t verstand verduisterd heeft — hóé zijn dan die satans, die tijgers geboren? ’n Goed mensch wórdt slecht — m’n vader was goed, zoo goed als u — dat is ’n groote lof! — in z’n goedheid is-ie geplunderd, geplunderd. Eerst ’t brood weg — toen de hoop weg — toen ’t. vertrouwen weg — toen ’t geloof weg. In z’n dooie grijze oogen was niets, niets — ’n afgrond waarbij je zièk van wanhoop werd — Zijn ’r andere machten? Zeg u niets? Andere machten dan de Al-macht?

Nansen. Praat uit, praat heelemaal uit....

Rita. Na z’n dood, z’n dood, zooals ’r duizenden, duizenden dood-gepijnigd zijn, is m’n broer in de gevangenis geraakt — als je slecht of gek ben denken ze an je . ...

Nansen. Rita! .. ..

Rita Is m’n zuster — zèventien — zéven-

tien — in de modder getrapt — heb ik voor