Allerzielen

85

Rita. Dat zegt u, omdat u ’t zoo graag gelóóft — Als ’t kwaje niet zoo sterk was, zou ’r niet zooveel wanhoop wezen.

Nansen. De erfzonde....

Rita De erfzonde? Nee, ’r zijn andere machten. Ik was twaalf toen ze m’n vader uit ’t water haalden, ’k Heb ’m gezien, dien morgen — ’k was ’r bij — z’n mond was verwrongen alsof-ie in woede van zich af had gebéten — z’n oogen, z’n grijze oogen, stonden zóó verwijtend, dat geen gód ’r in had durven kijken.

Nansen. Waarom heeft je vader zèlfmoord gepleegd ?

Rita. Zie je — nou vraagt u — dat had u gister ook kunnen doen — hij heeft geen zèlfmoord gepleegd — zij — zij — en ook zij hadden geen schuld! Met z’n hoofd en z’n handen werkte-die voor ons in ’t nest, eiken dag, soms in den nacht, tot-ie niet meer hoefde, omdat ’n Machien, ’n stoommachien, ’m op straat smeet. De erfzonde heeft ’t verstand verduisterd, haha! Verduisterd! ’n Machien is *n satan met klauwen als’n tijger. De kat op de schutting neemt ’r één in z’n bek — de tijger moordt dronken van bloed, enkel om ’t bloed, ’n Machien is ’n — wat is 'n Machien, eerwaarde ? ....