76
Nansen (norsch). Nee. Dank u. Reik me pijp even aan.
Co. Asjeblief.
Nansen. Wat treuzel je nog, juffrouw? ’k Wou ’n oogenblik alleen zijn.
Co. Ik treuzel — ik wacht — omda-’k zoo straks dat mensch heb belogen.
Nansen. Welk mensch?
Co. Haar.
Nansen. Kun je dan niet van die vróuw spreken? Begin jij ook al, juffrouw?
Co. 'k Mot zoo’n bóél hooren ....
Nansen. Ik ook. Ga door. Ga door. Wat heb u gelogen....
Co. ’k Kwam net door ’t stormweer terug van ’t kind — dat niks goed is — néé, niks goed — en toe stond ze met zoo’n angst voor me, dat ’k — dat ’k — ’k weet zelf nie-meer wat ’k ’r uitgeflapt heb — ’k heb as ’n zottin — bij ’r zwarte oogen staan liegen ....
Nansen. Wat heeft de dokter gezegd?....
Co. De dokter most nog kommen — voor de