Allerzielen

63

uw heidensche oogen ’t kleed niet, dat elk christen eerbiedigt?

Rita. ’k Wil ’t niet zien.

Bronk. Wil ’t niet ?

Rita. Nee (staat op, gaat naar de deur).

Bronk. Ik zeg u: ge blijft hier geen uur langer!

Rita. Breng me bij m’n dochter — en ’k ga.

Bronk. En ’k ga! Na pastoor Nansen in gruwelijke opspraak gebracht te hebben! En ’k ga! Met ’n even verstokt gemoed! En ’k ga, zónder dank — want dank is berouw en ’n verfoeiing van alle bedreven doodzonden!

Rita. Wat gaat ü mijn berouw aan?

Bronk. Onbeschaamde! Is dat niet mijn roeping!

Rita. Ik heb geen achting voor ’n roeping, die onverzoenlijk is — dat heeft u zelf gezegd.

Bronk. Schepsels als gij hebben den hemel verloren, de hel verdiend.

Rita. Den hemel verloren — de hel verdiend — Daar lach ’k om.

Bronk (heftig). Lacht ge daar om?

Rita. De hel, mijnheer....