Allerzielen

56

dag, twee nachten, of vroeger. Dat fleurt me ineens zóó op, dat ’k ’r jong van word. En ’k bèn jong — ’k ben nog zoo héérlijk jong, zuster!

Co. Nou weet je ’t — en nou ga ’k voor ’t eten zorgen. Jij zou de pastoor heelemaal van streek brengen — slapen op ’n kanapee — en wat een! — de bulten steken ’r door — en eten dat in ’n vloek en ’n zucht mot worden klaargemaakt Jij mag den Heer wel danken! (Af).

Derde Tooneel.

Rita. Pleegzuster.

Rita (uitbundig op en neer loopend). Gister heb ’k geen dag gehad — vandaag heb ’k niet geleefd. — ’k Heb gegeten, gedronken, zonder dat ’k ’t wist — wat jullie me opdrongen — Dat is zoo — dat is zoo — De heele nacht heb ’k naar den wind liggen luisteren, naar ’t raam gekeken, naar de schaduwen van de takken op ’t gordijn. Als ’r w^Tat ritselde ben *k opgesprongen, zoo angstig als ’n kind. En nou! ’t Is om ’t uit te schreeuwen! ’k Kan haast geen woorden vinden ....

Pleegzuster. Ga u mee. De pastoor kan iéder oogenblik komen. Hij doet ’t bóvenmenschelijke voor u.