55
vooruit — As d’r zoo’n vlaag is, zuster, raak je haast van de beenen ....
Rita. Néémt ze de borst weer?
Co. Ze lei ’r net an — toen ’k heenging.
Rita {verheugd). Heusch! Heusch?
Co. Waarom zou ’k jokken ? Je ken —je ken — geruster zijn. Morgen is ’t meissie wel zoo gezond as ’n visch — al ziet ze nog witjes. Ze lachte ....
Rita Lachte ze ?
Co. Och, och wat ’n klein smoeltje! ’k Was nog wel langer gebleven, maar die Van Dalen kwam bij Jannetje om ’r te spreken — toen ben ’k vort gegaan {tot de zuster) ’k Mag die Van Dalen niet — da’s *r een die ’t achter z’n mouwen het. — ’t Eigen jongetje van Jannetje is niet erg goed.
Rita. Dus — dus — ze néémt de borst?
Co. Dat zee ’k al.
Rita {uitgelaten). Dan is alles goed. Dan kan me niks meer schelen. O, wat ’n pak van m’n hart. ’k Zou kunnen huilen van dankbaarheid. Overmorgen zie ’k ’r. Overmorgen. Da’s — da’s een