Allerzielen

17

Achtste Tooneel.

Juffrouw Co. Nansen.

Co {in de deur). Ja zuster. Net zoo als u ’t wil... {tot Nansen).... Ze staat op, weet u dat ? Ja, da’s zij die zingt. Ze is zóo blij, dat ze ’r uit mag, dat ze geen oogenblik ’r mond houdt.

Nansen. Wie fluit daar?

Co {aan de deur luisterend). Ook zij. Zal ’k ’r zeggen ? .. . . {hij knikt rustig ne'e) .... Fluiten — hoe ken ’n vrouw fluiten! {hoojdschuddend af. Nansen neemt de globe van z’n bureau, zet die op *t schrijfblad, bekijkt haar rustig-dampend. Co keert terug). Eerwaarde — daar zijn pastoor Bronk en Van Dalen.

Nansen. Laat binnen ! {hij herplaatst de globe op ’t bureau).

Negende Tooneel.

Nansen. Bronk. Van Dalen.

Bronk. Daar kijk je van op, hè ? Te voet gekomen in nog geen uur! Schoonmaak?

Nansen. Nee. Dat bed staat ^?r tijdelijk. Ga zitten — ga zitten. Wel, Van Dalen, vriend, wat is

Allerzielen.    2