6
ving?... Heb jij ooit ’n indruk van ’t vrouwelijke in ’n vrouw door ’n minutieuze descriptie gekregen?... Ze was ’n eerste-klas beauty en tijdens de heele voorstelling van La Favorita van — van — hoe hee-tie ook weer? — enfin dat ’s bijzaak — gedurende de heele voorstelling, luisterde ’k nauwelijks naar wat ze op 't tooneel bliefden te zingen — onder ons: ’k vind ’t gewoon idioot dat ze mekaar in ’n opera met hooge C’s in plaats van met argumenten te woord staan — ik luisterde met m’n volste aandacht naar ’t frou-frou van de zijden blouse en naar de melodie van twee oogen, die ’k nooit zal vergeten...
Tusschen het eerste en het tweede bedrijf liet ’k m’n enthousiasten Fransoos alleen naar de koffiekamer wandelen. Ik bleef lo-gevast, ’k Las m’n programma of ’k ’r kolommen scheikundige ont dekkingen in bestudeerde — gaat ’r iets boven organische en anorganische chemie? — èn las in de gazellen-oogen, die zoo welwillend waren bij herhaling ’n visite in de buurt van de mijtoe te maken. Bij ’t tweede bedrijf zat ik al zoo met m’n stoel dat ’k enkel ’r profiel hors concours voor me had. Wat ging me ’t gedoe achter ’t voetlicht aan?... Is ’n roman van dichtbij geen heerlijker ding dan ’n roman met bordpapieren dekor — is ’t licht in twee goddelijke oogen geen kunstzinniger genot dan ’n voetlicht of ’n schijnwerper...? ... Schud je hoofd, vriend — ik ben die ik ben! Chassez ta nature, elle revient au galop!...
Kort en goed — ik bofte zoo dat ik in de groote pauze door ’n vriend, die ook haar kende, in de gelegenheid gesteld werd vier vingertoppen in handschoenen aan te raken en de oogen, achter ’n hatelijke voile van dichterbij te bewonderen. Van af dat suprème moment was ik zoo verliefd als ’n hoogerburgerscholier. Voor den zooveelsten keer van m’n pover beetje leven, stond ’k als ’n stumper voor ’t Danaïdenvat der zotheden... ’k Liep ’r na in de schaduw der huizen om te „ontdekken” waar ze woonde, waar ’t verlichte venster van ’r kamer in de stad was, waar ze ademde, waar de wanden ’r gelaat, ’r mond, ’r lippen, ’r neusje, ’r oogen omsloten... ’k Bewaarde als ’n reliquie ’n knoop van 'r glacee — ’k dronk thee in drie, vier tea-rooms om ’r nog eens te ontmoeten — ’k kreeg hartkloppingen als ’k ’n voile en ’n hoed zag, die op de hare leken...