Sien. Je ken ze beter as kaze opgooie. ...
Bakker Een en zeventig, twee en zeventig....
De Zwaan Dat lieg-ie Een en zestig. .. .
Bakker Een en zestig — twee en zestig drie en
zestig leeg is de kar.... De rest krijg je morrege
vroeg — dan benne ze verscher____
Sien. Hoe ken ik d’r nou in?
Jan. Hü!... Dan vreet je je d’r doorheen, as in de berreg van rijstebrei____
Bakker. En me steen?
Jan. Haal ’m maar van de tafel____
Sien (bij de lade). D’r legge d’r nog wel tien!
De Zwaan. Jan pas op de la!
Sien (nijdig). Sta jij toch niet alles af te loere, lamme
hinkepoot Daar! (trekt het gordijn voor de ramen
dicht).
Jan. Wat mot dat nou?
Bakker (nijdig). Da’s ’n andere ster Je het ’m verruild! (haar langs de goudvisschenkom strijkend). Glas snijdt-ie niet eens!... Jullie benne flesschetrekkers, oplichters, kwartjesvinders! Waar benne me goud-vissche gebleve? (met de gebalde vuist de ster vasthoudend en ’r mee dreigend). Me drie en zestig brooje werom en me vier gulden vijf en negeti'g!... ’k Sla
alles kort en klein Ik breek jou je nek bliksemsche
aap!... En dat rooie stuk glas gaat over me knie l
84