De Zwaan (de vlerken in verweer). As je ’n poot na me uitsteekt... Hij ruikt na de zure gist, Jan, da’k ’r misselijk van wor____
Jan (tot den schoenlapper). Doe ’m weg! Doe ’m weg!... Da’s de bakker (de schoenlapper steekt de ster in een van de schoenen).
Si en (de trap af komend met den bakker). Hij laat nog geen half pannebrood los, moeder....
De Zwaan. Kom-ie dat nou pas zegge?... Bè-je toch na ’t vuurwerk geweest? Ha’k je zoo verboje....
Sien (angstig). Hij het zoo lang staan klesse, moeder (nijdig). Snij uit lamme zwaan! ’k Schrik me kepot van me móéder... Wat hè-’k met jou te make? (tot den bakker). Of jij me nou naloopt — tekort zalle me je niet... — me hebbe je altijd betaald as me t hadde....
Bakker (op 'n tree van de trap neerzittend). As me ’t hadde... As me ’t hadde... Vier gulde vijf en negetig...
Sien. Dat lieg-ie. Jij schrijft toejoer met dubbel krijt----
De Zwaan. Ken niet. ’t Krijt stopt-ie in z’n meel!
Bakker. As Jk jou nog is hoor, krijg je me slof na je bast!... 't Staat in me boekie. Me boekie liegt niet____
De Zwaan. Jij zooveel meer____
Bakker (verwoed dreigend). Mot me slof d’r an! (leest).
76