Veldwachter. Lach jij maar — je zei d’r van luste!... ’k Onthou je!... Je het ’n streep op je kop....
De Zwaan. Me benne eender — me broers en me zusters — d’r loopt bij allemaal ’n streepie door.
Veldwachter (op de straat over de zwaan neerzittend en met de vinger dreigend). Onthou je dag en je uur, witkop! Magge wij ’t late passeere as de spiegelruit van de horlogemaker — 217a, voorbij de melkboer — an gruzelemente gaat?... D’r was 'n barst in zoo groot as me sabel. Toe kwam ik achter ’m an — enne toe zee ik: ga jij maar is mee — enne toe hebbe me z’n vader op 't bureau late komme — enne die het ’m op z’n donder gespeeld dat ’t klapte — maar de horlogemaker van 217a zee: daar ben ik niet mee gehollepe. Ik mot de eed aflegge voor de heere van de Rechtbank — mot ik dat niet?...
De Zwaan. Dat mot je — dat mot je....
Veldwachter. Z’n broer het zes volle maande rats enne gort enne mik____
De Zwaan.. .. ’k Wou dat ik ’n bakkie kreeg....
Jan. Zal ’k d’r hem een ? (krijgt de witte ster aarzelend uit den zak). As die zeit dat-ie niks het gezien?...
Veldwachter. Machtig... Machtig... Je ken d’r bij leze... De vonke spatte d'r uit... Sta stil beroerde hengst... Hij schrikt ’r werachtig van... Hè-’k nog is gehad op de Amstel toe ’t vuurwerk was... Pas op jonges — hij slaat achteruit tegen je schene....
68