zou d’r je snoet an open hale (den zwanenkop wegduwend) Ga dan opzij!
De Zwaan. Het-ie daarmee gestoke?... ’k Hè plezier an me kindere, nou, nou!... Je ruikt ’r ’t
bloed an.... Da’s me zoon (klagelijk) Da’s me
oudste zoon Ik durf haast niet over straat te
gaan Z’n hare hebbe ze geknipt — enne bleek
as-die ziet — wit — wit — wit — komt ’r van as je de Schrift verwaarloost....
Jan (moeilijk, altijd met onwezenlijk droomgebaar de hand langs het voorhoofd strijkend). Klaag nou niet zoo moeder....
De Zwaan. Moeder?... Moeder — as ’k de zwaan ben!... Is je andere zak leeg?... Toe dan! As ’t te laat wordt, schopt de smeris-van-’t-Park ’n kouwe
drukte— Me motte voor de morrege terug weze____
(Jan ledigt z’n andere zak). Is dat suiker?
Jan ... Hèhè!... Hèhèhè! Dat ziet-ie voor suiker an, ’n brok krijt van de bovemeester____
De Zwaan. Komt-ie nooit leeg?... Veters, ’n eindje sigaar, ’n zuigleer Werkt-ie goed?
Jan. Je haalt ’r de klinkers mee uit de straat, as-ie lekker nat is Reddie!
De Zwaan. Dat lieg-ie!... ’k Zie nog kallebaste en ’n glazen knikker____
Jan. Wat hindere die?...
De Zwaan. As jij met mijn sterre bij de vleet ga plukke, verdij ik ’t ballast te sjouwe Toe
58