Jan. Had ’k al Vier, vijf — turf!... Hè! ’k Wor
d’r draaierig van____ As ’k d’r bij kon zoo as
jij! Wat zou ’k me zakke vuile — en me buis vol
— en onder me pet Me haalde de takels uit de
lommerd — en de meeldief kreeg z’n cente — en de schoenfrik — en me kochte ’n nieuwe kachel!
De Zwaan. Za’k je op me schoere tille, dan hoef-ie geen ladder te neme!
Jan (op de knieën). Kè jij me houwe?’k Weeg, hoor____
De Zwaan. Tien zooas jij — as je zakke maar leeg benne____
Jan. Hü! Hü!... Wedde da-je me niet houwt?
De Zwaan. Dat doen ik. Hang is an me nek.... Daar ga je (even zweeft Jan aan den nek der zwaan, dan laat deze hem weer los). Hoe was-ie?... ’k Hou je zoo ’n uur lang.... Maar je zakke motte leeg.... Je zakke benne van lood....
Jan (doende of hij z’n zakken ledigt — geheel zacht-rustig
van gebaar). Ken ’k dat hier op ’t gras late____
Zalle ze ’t niet moere?
De Zwaan (den nek dicht naar het bed gebogen). Ha'k geen gelijk?... Je het ’n oudroest-kelder in je zakke Wat mot je met spijkers?...
Jan. Gaat jou dat an!
De Zwaan, ’n Doossie lucifers — en ’n kattepul — en ’n verversmes, hahaha! Waar hè-je dat gegapt?...
Jan. Dat lieg-ie vierkant langnek! Van me broer ge-krege Nee niet zoo dicht met je kop d’r op! Je
57