Uitkomst

d’r neus, legge ze voor merakel. . . . (Een stilte.) Wat ’n loeder om te loope fluite, hè?... As je was komme bakkeleije, had-ie ’m gesmeerd, hè? (Een stilte), ’k Ben zoo heet, moeder...

Bet. Zei wel overgaan____

Jan (klagerig), ’k Hé zoo’n dorst____

Bet. Mot je nóg meer drinke? Daar raak-ie van an ’t zweete....

Jan. Enne ’t trekt zoo over me ribbe — haal dan die lamme deken vort____

Bet. Om je ’n kou te late vatte?... Is ’t zoo beter?...

Jan. As ’k drinke krijg____

Bet. Eet liever straks ’n boterham, kind.

Jan (drensend). Nee... Drinke!... (op huilen af) ’k Hè zoo’n dorst____

Bet (tot Jacob.) Z’n hande gloeie! Zou ’k ’m____

Jacob. Wat ken water voor kwaad?... Misschien ha-je niét met ’m motte uitgaan____

Bet. Het de dokter niet gezeid: met ’n zachte dag zou ’k ’t prebeere....

Jacob. Prèbéére____

Bet. Makkelijk klesse achteraf... (Jan water gevend). Meer krijg-ie vedaag niet — doe d’r langzaam over, dan hebbie d’r meer plezier van!

31